Zeybek ile İlgili Sözler: Efeleri Yücelten Harika Sözler!

Bu yazımızda zeybekler ve efeler ile ilgili sözleri, cümleleri, alıntıları derledik. İyi okumalar…

Zeybek ile ilgili sözler

Zeybekle ilgili söylenmiş en güzel sözler şunlardır:

“Bir Türk sadece zeybek oynarken diz çöker.”
“Çatal olur efelerin yüreği!”
“Zeybek; erkeklerde asalet, kadınlarda zarafettir.”
“Bizim de kalbimizi kımıldatır yerinden. Toprağa diz vuruşu dağ gibi bir zeybeğin.” – Faruk Nafiz Çamlıbel
“Selim Sırrı bey zeybek oyunlarına medenî bir şekil vermiştir. Bu eser hepimiz tarafından kabul edilerek, milli ve sosyal hayatımızda yer tutacak kadar tekemmül etmiş ve bedii bir şekil almıştır. Artık Avrupalılara “Bizim de mükemmel raksımız var, diyebiliriz ve bu oyunu salonlarımızda müsamerelerimizde oynayabiliriz. Zeybek dansı her sosyal salonda, kadınla beraber oynanabilir ve oynanılmalıdır.” – Mustafa Kemal Atatürk
“Vakur adımlarla birer dev gibi harmandalı oynuyor egenin efeleri.” – Süleyman Sönmez
“Ey benim türkü saçlı, zeybek bakışlı kaderim.” – Tahsin Özmen

“Ey zeybek! Bu kitabın yapraklarını hançerinle yırt! Ve hançeri onun kalbinin üstüne bırak! Bundan sonra silahın siperi, bir kitap olsun.” – Ahmet Hikmet Müftüoğlu
“Davul çağırınca dengi dengine. Vur dizini zeybek toprak inlesin.” – Attila İlhan
“Alırım başımı giderim efeler gibi hey! Efeler gibi hey!” – Sezen Aksu
“Bak yiğidim ! Efelik, efendiliktir; mertliktir, yiğitliktir. Kaldırdın mı kolları bereket getirir. Çırptın mı elleri yürekleri titretir. Vurdun mu dizleri yeri göğü inletir. Çıkarınca kılıcı kınından; düşmana korku getirir.”
“Zeybeğin her adımı Türk tarihi kokar.”
“Cepkeninin kolları. Parıldıyor pulları. Yörük de Ali geliyor. Açıl aydın yolları. Hey gidinin efesi, efesi efelerin efesi…”
“Efelik Egede, kökü ta ötelere, derine dayanan bir gelenekti. Osmanlıdan, Bizanstan daha eski. Belki de bu dağlar dağ olalı zeybeksiz kalmamıştı.” – Yaşar Kemal
“Aman efem canım efem. Oyna zeybeğini. Vur dizini yerlere de inlesin mevki.”
“Zeybeğin mezarı olmaz. Zeybek yatak ölümü göremez.”
“Kadehimi vurdum Karşıyaka’ya. Efeler kalktı şerefe.” – Sezen Aksu

Efe: Kızanlar, bu dağların sahibi kim ?

Kızanlar: Erimiz !

Efe: Yiğidi kim ?

Kızanlar: Efemiz !

Efe: Susuz derelerde kavak biter mi ?

Kızanlar: Bitmez !

Efe: Bitkisiz diyarlarda duman tüter mi ?

Kızanlar: Tütmez !

Efe: Yiğit kime derler ?

Kızanlar: Sözünün Erine, Efesiyle ölene.

Efe: Korkak kime derler ?

Kızanlar: Sözünden dönüp, aman dileyene.

Efe: İnsan dünyaya niçin gelir ?

Kızanlar: Ölmek için !

Efe: Doğup ta ölmekten kuşkulanan bebeler ?…

Kızanlar: Dertlenip, hortlamaya !…

Efe: Adem kuşağına bel bağlanır mı ?

Kızanlar: Bağlanırsa ağlanır.

Efe: Şeytana bel bağlanır mı ?

Kızanlar: Yardımcımızdır , bağlanır.

Efe: Varyemezlere acımak mı yoksa dayak mı haktır ?

Kızanlar: Dayak haktır.

Efe: Yiğitlerde ne yoktur ?

Kızanlar: Merhamet.

Efe: Korkaklar zeytini nerde düğerler ?

Kızanlar: Ağaç dibekte.

Efe: Yiğitler yağı nerde kavururlar ?

Kızanlar: Zalim göbeğinde.

Efe: Sözünde durmayan kahpe bacının öz kızanı olsun mu ?

Kızanlar: Olsun !

Efe: Şu dualı yatağan böğrüne batsın mı ?

Kızanlar: Batsın !

Efe: Doğru söylediğinize Nasuh tövbesi olsun mu ?

Kızanlar: Olsun !