Ahmet Hamdi Tanpınar sözleri: Aşk, Huzur, Hayat ve İnsan üzerine

Cumhuriyet neslinin ilk öğretmenlerinden olan Ahmet Hamdi Tanpınar Türk şiirinin ve romancılığının en ünlü temsilcilerindendir. Bu sayfamızda Ahmet Hamdi Tanpınar’ın eserlerinde geçen en anlamlı / güzel / özlü sözleri ve alıntıları derledik. 

Ahmet Hamdi Tanpınar’ın güzel sözleri

Ahmet Hamdi Tanpınar’ın en güzel sözlerinden bazıları şunlardır:

• “Bizi öldürecek belki yüzlerce hastalık, yüzlerce vaziyet var fakat insanın yerini hiçbiri alamaz.”

• “Bir çiçek, bir kuş, bir tebessüm ol. Düşüncen kurtarsın seni senden.”

• “Görünmezsen ne çıkar, ben seni kendimde taşıyorum.”

• “Cahilsin, okur öğrenirsin. Gerisin, ilerlersin. Adam yok, yetiştirirsin. Paran yok, kazanırsın. Her şeyin bir çaresi vardır. Fakat insan bozuldu mu, bunun çaresi yoktur.”

• “Sabır, insanoğlunun tek kalesidir.”

• “Bir adın kalmalı geriye. Bütün kırılmış şeylerin nihayetinde. Aynaların ardında sır, yalnızlığın peşinde kuvvet. Evet nihayet, bir adın kalmalı geriye. Bir de o kahreden gurbet.”

• “Istırap insanoğlu için gündelik ekmek, ölümse sadece bir kaderdi, ikisinden de kaçılamazdı.”

• “Gün bitti. Bazen düşünüyorum, ne garip mahluklarız. Hepimiz ömrümüzün kısalığından şikâyet ederiz; fakat gün denen şeyi bir an evvel ve farkına varmadan harcamak için neler yapmayız?”

• “Ağlama sakın çocuk, ağlama! Korkmayana zarar gelmez, bunu bil sevgini hep söyle, sakın saklama. Aklından korkuyu, gözünden yaşı sil.”

• “Öyle bir devir ki; bilen yazmıyor susuyor, bilmeyen yazıyor susmuyor.”

• “Elbisem çok eski olsun! Fakat bahçemde en iyi güller yetişsin.”

• “Ve benim gözlerimle bakanlar güneşe, ancak tanır bizi.”.

• “Biz evvela kelimeleri öğreniriz, sonra yaşadıkça teker teker manalarını.”

• “İnsan biraz da sesidir. Bütün mesele dili bir sesin kendisi, yahut kendi sesi yapmaktır.”

• “Uzak, çok uzağız şimdi ışıktan. Çocuk sesinden, gül ve sarmaşıktan. Dönmeyen gemiler olduk açıktan. Adımızı soran, arayan var mı?”

• “Hayat nasıl da geçiyor, zaman hiç geçmezken.”

• “İnsan birisini bu kadar severse nasıl darılır diyordu. Hiç darılabilir mi? Muhakkak yorulmuştur.”

• “Bazı kapıların bize kapalı görünmesi, önünde değil; arkasında bulunduğumuz içindir.”

• “Saatin kendisi mekan, yürüyüşü zaman, ayarı insandır. Bu da gösterir ki zaman ve mekan insanla mevcuttur.”

• “Kalp işlemiyor artık, beyinde arıza var.”

• “Bir şehri sevmek, aşka sebep aramaktır.”

• “Farkında olsun olmasın, insan insanı malzeme gibi kullanıyor… İnsanoğlu insana yüklenerek yaşıyor.”

• “Hayatı güçleştiren şeylerden hoşlanacak yaşta değilim.”

• “Ne içindeyim zamanın; ne de büsbütün dışında.”

• “Yalnızım, bütün dünyam benden uzakta ve içimde.”

• “Kendi kendime biz gurbetin insanlarıyız diyorum. Mesafelerin terbiye ettiği insanlar.”

• “Hep aynı hayalin peşinde bu yolculuk.”

• “En iyisi düşünmemekti. Kaçmaktı. Kendi içime kaçmak. Fakat bir içim var mıydı? Hatta ben var mıydım?”

• “Cetlerimiz inşa etmiyorlar, ibadet ediyorlardı. Maddeye geçmesini istedikleri bir ruh ve imanları vardı.”

• “İnsan ruhunun en az sabredeceği şey mutluluktur.”

• “Beni kendi kutbumda yalnız bırakma.”

• “Sorumluluğunu taşıyabileceğin düşüncenin insanı ol.”

• “Siz o şarkılardaki gibi acı çekmek için seviyorsunuz; mutlu olmak için değil.”

• “Bu daima böyledir. Hadiseler kendiliğinden unutulmaz. Onları unutturan, tesirlerini hafifleten, varsa kabahatlilerini affettiren daima öbür hadiselerdir.”

• “İnsanın sevdiği bir ev olunca, kendisine mahsus bir hayatı da olur.”

• “Dua zekanın tebessümüdür.”

• “Bir şeyden korkmak, biraz da onun geleceğini beklemektir.”

• “Bazı insanların ömrü vakit kazanmakla geçer… Ben zamana, kendi zamanıma çelme atmakla yaşıyordum.”

• “Fikirlerimiz, onları taşıyacak kudrette olduğumuz nispette bizimdirler.”

• “İşler bizden sonra dünyaya gelmişlerdir. İşleri onları görecek adamlar icat eder.”

• “Mademki aslında kadın denen şey beni sıkıyor, ne diye musallat ederim kendime?”

• “İnsan çocukluğunda aldığı terbiyeyi unutmuyor.”

• “Çırpınan bir ruhum artık. Bin hasretle delik deşik.”

• “Hiçbir şey kendi alın teri kadar bir insanı tatmin edemez.”

• “İnsanlar da kuyuya benzer, içlerinde boğulabiliriz.”

• “Biliyordu ki, şartlar değişince insanlar da değişir.”

• “Bütün hayat üstüme yığılmış gibiydi. Hayat, insanındı. Fakat insan, Ya Rabbim insan ne kadar zayıftı. Kime dokunmak istesem, kuru bir dal gibi elimde kalıyordu.”

• “Sizler daima böylesiniz… Ruhunuzu saran küçüklük duyguları içinde büyük değerlerinizi kaybedersiniz.”

• “Hafif bir tebessümle, küçük bir kahkaha ile taşı gediğine koymaktan hangi kadın kendisini alabilir?”

• “Bu yaşadığım hayat, o kadar benim değil ki herhangi bir saatimde birisi gelip de bana “Haydi kalk, sıran geldi, kendi kendin ol!” diye bağırsa sanki böyle bir şey mümkünmüş gibi inanıp koşacağım.”

• “Dostluk sarayının çatlağı yoktur ve damı akmaz.”

• “Çünkü zaman şarta göre değişir. Büyümekte olan bir çocuğun zamanı başkadır, bir hastanın zamanı başka. Biz umumî zamanın dışındayız.”

• “Uyu! Gözlerinde renksiz bir perde. Bir parça uzaklaş kederlerinden.”

• “Dünyada koşarak hiçbir şey görülmez.”

• “Şark ya alışılmışa gömülü yaşar, yahut hayale kaçar. Daha doğrusu alışılmış ile rüyada yaşar.”

• “Sevginin, merhametin eşiğini atlayanlar, ıstırabın gömleğini de kendiliğinden giyinirler.”

• “Düşünmeyen insan paçavraya dönüşür.”

• “Kaybetmek için erken, sevmek için çok geç.”

• “Selam olsun bizden güzel dünyaya. Bahçelerde hâlâ güller açar mı?”

• “Hepimiz kendi masallarımızın kurbanıyız.”

• “Halbuki kitaplar, sevginin birleştirici bir şey olduğunu yazıyorlardı.”

• “Dinlemesini biliyorsun, ki bu mühim bir meziyettir. Hiçbir işe yaramasa bile insanın boşluğunu örter, karşısındakiyle aynı seviyeye çıkarır!”

• “Araya menfaatlerimiz girmeyince hadiseleri elbette başka türlü, daha realist bir gözle görmeye, hakikaten daha uygun şekilde anlamaya ve yorumlamaya başlarız.”

• “Bizim memlekette aranan kaybolur. Şark oturup beklemenin yeridir. Biraz sabırla her şey ayağınıza gelir.”

• “İnsan işlerine uzaktan bakmayı öğrendim.”

• “Her şey bir sonsuzlukta birbirinin tekrarıydı.”

• “Kendi ölümümüzle bütün meseleler hallediliyor; fakat sevdiklerimizin yanımızdan gitmesiyle insan temelinden yıkılıyor.”

• “Her düşünen insanımız gibi, ben de hayatımızın değişmesi için sabırsızım.”

• “İnsanoğlu huzurun, iyiliğin düşmanıydı, kendi kendisinin düşmanıydı.”

• “Yaşasın aldırmamak!”

• “Korkuyu bütün ömrümce tatmıştım. O yılanı gayet iyi bilirdim. Bir kere içimizde yerleşti mi bulandıramayacağı hiç bir şey yoktu.”

• “En büyük kusurum, kendimi ihmal etmem.”

• “Hayır, hayat her çağda insanı zehirleyebilirdi. Vapura gelirken peşleri sıra konuşan iki fakir çocuğun geçim sıkıntısından bahsedişlerini duymuştu. O yaşta konuşulacak şeyler miydi?”

• “At kalbini girdaba, açıl engine ruh ol.”

• “Açık havada ölmek, cam arkasında boğulmaktan daha iyidir.”

• “Sanki dipsiz bir kabı dolduruyorum.”

• “Bir insan hiç istemeden de fenalık yapabilir.”

• “Yüzünü anlatmaya çalışmayacağım, bazı rüyaların anlatılması imkânsızdır.”

• “Seni beklemekle geçse de ömrüm. Şu fani dünyada kalmasa günüm. Senden uzakta ölürsem bir gün. Ahirette seni bekleyeceğim.”

• “Vücutlarımız, birbirimize en kolay vereceğimiz şeydir. Asıl mesele; hayatımızı verebilmektir. Baştan aşağı bir aşkın olabilmek. Bir aynanın içine iki kişi girip, oradan tek bir ruh olarak çıkmaktır.”

• “Aşkın kötü tarafı insanlara verdiği zevki, eninde sonunda ödetmesidir. Şu veya bu şekilde. Fakat daima ödersiniz.”

• “Ancak zaaflarımızı seven bizi hakkıyla sever, meziyetlerimizi herkes zaten kabul eder.”

• “Yine gece yine hüzün ve yine içimde sen. Ve yine biliyor musun içimde sen olunca hüzün de güzel.”

• “Ellerini yüzümde gezdir. Sil alnımdan yorgunluğu.”

• “Seni kitap koklar gibi seviyorum, buna eminim. Çünkü ben çok sahaflar gezdim seni bulmak için.”

• “Ve ben seni sevdiğim zaman, bu şehre yağmurlar yağdı.”

• “Aşk dediğin nedir ki? Tenden bedenden sıyrık, çocukların içinde yaşadığı bir çığlık.”

• “Gerçekten sevenler karşılık beklemeden severler.”

• “Düşünce, sanat, yaşama aşkı, hepsi sende toplandı. Hepsi, senin hüviyetinde birleşti. Senin dışında düşünememek hastalığına müptelâyım.”